Online Üye
Online Ziyaretçi
1
Tren gelir ağır ağır, yaşayan kadar sağır...
Raylarda kulağım, her sesten dert dinlerim.
Ecel korkusu erek duymuyor bağır bağır
Raylar sanki içimde... Duayla dizginlerim.
Avutur ümitlerim yaşattıkça sahnesi
Coşkuyla el sallarken kaybederim gölgesi...
Varlığı dünya gibi yokluğunda inlerim
Gidenin dönüşüne yazılmaz reçetesi!
Kara Tren çağ atladı anıları dağladı
Onu gören çocuklar süratine ağladı
Deprem oluyor gibi kulağımda çağladı
Yine görünür diye ben gönlümü eylerim
Ne mektup yazan kaldı ne aranır postacı
Kara tren mazi oldu kara sevda sancısı
İnternet çözer neyse ona bağlı yazgısı
İster istemez kabul eder bunu bellerim
Saffet Kuramaz