1 Kurdun Kuzu Postuna Büründüğü Zamanda Yaşıyorum
Hayat denen yol uzun
Yürüyorum durmadan
Ömrün belirsiz
Son durağını bilmeden
Geçen her yıl
Biraz daha hız kaybederek

Kah bir yol kenarı
Bazende zirvesi
Yüksek dağların eteğinde
Mola verip
Tükenen gücümü toplayarak
Kaldığım yerde
Yaşamaya gayret gösteriyorum

Çok kez nedensiz kendimden
Firar edesim geliyor
Issız bir vadi ya da
Kuşların sesiyle
Dolu bir ormanda
Kaybolan benliğimi
Bulmaya çalışıyorum

Düşüncelerin artçı sarsıntıları
Uykumu bölüyor
Olur olmaz gecenin
Her hangi bir saatinde
Yaşadığım şehir bana dar geliyor

İnsanın insanlıktan çıktığı
Bir zamanda yaşıyorum
Ne yana baksam
Tavan yapmış
Vicdanı adelete yoksun kalmış
Insanlar görüyorum
Eskiden yokluk yoksuluk vardı
İnsanlık bu kadar ölmemişti
Ben o günlere
Gidip yaşamak istiyorum

( Kurdun Kuzu Postuna Büründüğü Zamanda Yaşıyorum başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 27.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.