Gül bahçelerinde ayrık otu misali,
Ayrılığı tutsak alan kederi hasretin.
Kökleri sarmaşık yer altında, tonlarca,
Benliği mahsur kapanında, parçalanmış,
Ayrık otları, yüreğime kök salmış.
Farksız geliyor her gün, derilerimi yolan
Amansız, acımasız bir cüzzamdan.
Vaki değil sanki yokluğun ruhumda,
Sürükleniyorum, boşluğunda.
Hüzün melodileri doluyor kulağıma,
Ne acı, varlık Senden ırak,
Zaman, yavaşça beynime saplanan mızrak.
Dinmiyor bağrımda yangını hasretin,
Denizler dökülse göğsüme, ne fayda.
Suretin bilinçaltımda en büyük payda.
Gel, çaresiz meczubum,
Kâr etmiyor akıl, gönül harına,
Gel, sürgün etme beni yarına...
Gözlerim müdavimi, yokluğunda matemin,
Gel, ey gönlü ruhuma Mahzemin.
MAHMUT UZUN
(
Gel başlıklı yazı
Mahmut Uzun tarafından
31.08.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
