Bir
Nuri Pakdil Vardı
Yaşarken yazarken paktı dili
Şiirleriyle gönlümüzdeydi
Ne Mutlu Müslüman’ım derken
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Arayanlar elbet güzeli bulur
Alır o güzelle gönüllerde olur
Sanmayın yazarken yorulur
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Fikrin ince sızısıyla yananlar
Gece gündüz imanla olanlar
Hak aşkıyla bize dost olanlar
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Yedi güzel adamla yola çıktı
Yol çok zordu demedi yola baktı
Yola çıkan olmayınca ilk o çıktı
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Bakışları şiirleriyle dil oldu
Aradı hakkı imanı nurla buldu
Mısralarında imanla biz oldu
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Umutsuz yola umutla gitti
Sanmayın gidişiyle bitti
Ardından gidenler yetişti
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Yılmadı çetin yolları aştı
Gözlerinde umutla yattı
Geride bize güzel şiirler bıraktı
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Bir Nuri Pakdil vardı
Kudüs’ü kol saati gibi kolunda taşırdı
Şiirleri Kudüs ile anlaşılırdı
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Bir Nuri Pakdil vardı yazdı
Yazdıkça şiirleri gönlümüze kazıdı
Yedi güzel adamdan birisiydi bazdı
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Bir Nuri Pakdil vardı söylemi
Ayarlanmadan Kudüs’e
Boşuna vakit geçirirsin derdi
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Giden Nuri Pakdil’di kalanlarda
Giden bir gönül kalan bin gönüldü
Anlatılınca anlatılmaz bir ömürdü
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Allah rahmet etsin
Rabbim kalanlara sabır versin
Şiirler öksüz kaldı nasıl gülsün
Üzgün bıraktı gitti böyle bizi
Mehmet Aluç-Gülveren