“Ne söyleyip ağlasın ölen biz olmayınca”

Cenazeler gezerken yâd yasında tanıdım

“Külek ambar içi boş ne etsin dolmayınca”

Bulgur pirinç yok iken toz aşında tanıdım.

 

Geldi gelecek deyip yerde olta atarak

Konu komşu herkese biraz caka satarak

Kızgınlığın zevkinden dostlarıma çatarak

Bir misafir beklerken yol taşında tanıdım.

 

Hayal rüya benzeri fikrimde neler sardım

İntihar düşünmeden o uçuruma vardım

Yaşamayı sevince korkunçtu önüm ardım

Kayalık bir mevkide yar başında tanıdım.

 

Karın soğukluğunda giymedim kazak aba

Mahalle ve köylümle aynı davrandı baba

Yaşlanınca anladım kendim içinmiş çaba

Hiddetten inip kalkan el kaşında tanıdım.

 

Hayat sanki karanlık görünmez kuyu dibi

Meydanda harp kazanan kürekli emmi bibi

Bir hemzemin geçitte tam tren çarpmış gibi

Merhametsiz kavgayı dört yaşında tanıdım.

 

15.01.2020

Ahmet Çelik

( Tanıdım başlıklı yazı AhmetÇELİK tarafından 15.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.