1
Bir masal olsan bile, yoluma ışık edip,
Düşlerin arasından, aşkımı sunacağım,
Ruhumu hapsetseler, tutsa beni en son dip,
Seninle dem olacak, seninle yunacağım.
Beni tanımayanlar, sevgi nedir bilmezler,
Renklerin tonlarında, masumane bir ışık,
Bilseler asumanı, aşkı bulsa ölmezler,
Sevgiyi bilmezse kul, yolu karmakarışık.
Damlasam gözlerine, semadan yağmur olup,
Kollarına, can olsam, filizlenip her bahar,
Kalbini fetheyleyip, bir ömür orda kalıp,
Söyle böyle saltanat, daha başka nerde var.
Hasretimin şulesi, sardığında her yanı,
Ne fark eder söylesen, tarumar olsa yürek,
Yakarken bağrımızı, bu yokluk hezeyanı,
Vuslatın izlerinde, murada ermek gerek.
Varsın kızıla dursun, gözlerimin beyazı,
Ağlasam gece gündüz, kahrederek hayata,
Bakışım yokluktadır, saclarım kış ayazı,
Böyle münzevi halim, gerek yok nasihata.
Ah elleri uzakta, ısısı yok, feri yok,
Yalnızlık limanında, demirlemiş yüreğim,
Aşkı kim tanımazsa, bu Âdemde yeri yok,
Bakışını kalbime mühürlemiş yüreğim.
Âdem Efiloğlu