Bir
yiğit gelip de geçti dünyadan
Payına
düşeni içti dünyadan
Bir
seher vaktinde göçtü dünyadan
Milletçe
üzgünüz, ruhumuz hasta
Ozan
Arif göçtü, destanlar yasta
Her
zaman dik durdu, elif misali
Düğün
bayram saydı Hakk'a visali
Sonsuza
çağırdı, makam-ı âli
Gümülcine
yorgun, Semerkant hasta
Ozan
Arif göçtü, destanlar yasta
Bir
oyun yazıldı, tutmadı oyun
Çağdaş
tiranlara eğmedi boyun
Tuza
meyletmedi, olmadı koyun
Tanrı
Dağı puslu, Ötüken hasta
Ozan
Arif göçtü, destanlar yasta
Vatan
diye attı şair yüreği
Bayrağı
hep mağrur görmek ereği
En
evvel o yaptı, neyse gereği
Plevne
kederli, Dobruca hasta
Ozan
Arif göçtü, destanlar yasta
Urumçi'ye
baktı, doldu gözleri
Yüreğini
yaktı hicran közleri
Dillerde
dolaşır şimdi sözleri
Gökbayrak
kan ağlar, Kaşgar'ım hasta
Ozan
Arif göçtü, destanlar yasta
Hain
kalemlerce kurgulandı o
C-5
Koğuşu'nda sorgulandı o
Yargısız
infazla yargılandı o
Ankara'dan
ses yok; Türkistan hasta
Ozan
Arif göçtü, destanlar yasta
Şiir
mektebiydi, irfan ocağı...
Destan
kalesine dikti sancağı
Şimdi
bir annedir vatan kucağı
Alucra
tasalı, Samsun'um hasta
Ozan
Arif göçtü, destanlar yasta
M. NİHAT MALKOÇ