Bir Çift Kelam Etmezler

Aþk insanýn sönmez gönülde közüdür derler

Bu közle yanmayýnca insan piþmez derler

Kemiksiz dil ile boþa konuþup sen yorulma

Sende bu özü görmeyince gülümsemezler

Derviþ ol bir hýrkanla bir lokman olsun

Arayanlar her daim seni gönülde bulsun

Sende herkes gibi hakka bir kulsun

Gönülde imaný görmeyince melekler gülmez

Düþ zaman denilen kervanýn sende peþine

Vakti heba etme sende öylesine geliþine

Þahit olursun bir anda bu ömrün bitiþine

Yolda sendeki samimiyeti görmezlerse gelmezler

Düþün taþýn bakalým senin var mý bir farkýn

Nefis þeytan dünya eziyor mu dönen çarkýn

Ýyilik güzellik olsun fikrin gerisin düþünme sakýn

Sendeki güzelliði görmezlerse buyur etmezler

Gülveren’im var düþ kervanýn sende arkasýna

Düþsen de düþmezsen de gideceksin ecel kapýsýna

Öyle güzel bak ki âlem insan hayran kalsýn bakýþýna

Bakýþýnda güzellik yoksa bir çift kelam etmezler

Mehmet Aluç-Gülveren