Yavuz hırsız olsan girsen gönüle
O
gönle ömrünü verenler vardır
Her
türlü derdini anlatsan güle
Yaprak olup yola serenler vardır
Mutluluk duyardım sende istesen
Yürek harab olmuş ruh desen desen
Haydi
yanmak olsun bilmesen de sen
Hasretle çalacak sirenler vardır
En abdal halimle çuvalladığım
Sevdanın
peşine gül dalladığım
Ardından acıyla el salladığım
Gidip
de dönmeyen trenler vardır
Uzatsam kimseler tutmaz elimi
Derimde saygımız bağlar dilimi
Ardına bakmadan mazlum halimi
Sen görmesen
bile görenler vardır
Avutmaz
gönlümü kalsam nefessiz
Savrulup dururum işte adressiz
Ağlaşan vakitte ah sessiz sessiz
Kimsesiz
yapılan törenler vardır
Ademin ahıyla çınlıyor zaman
Baktım
da kimseler etmiyor aman
Zaten
yaşamaya kalmadı derman
Şimdiden
kefenim örenler vardır
Adem
Efiloğlu