Acı, dudaklarıma çığlık olmuş, nefes alamıyorum
Yıldırımların hepsi birden düşüyor sanki beynime
Izdırabım öyle yoğun ki hiçbir doktorda yok çare
Gözümden akan yaşlarla, ölmüş bedenimi yıkıyorum.

Rüzgâr kırbaçtan soğuk, donuyorum iliklerime kadar
Kaçıp gitmek istiyorum ama dört yanımda uçurum
Sanki ayaklarımda pranga var, kıpırdayamıyorum
Son nefesim bile yaklaşamıyor yanıma, vakit çok dar.

Neredeyim ben, nereden geliyor bu dayanılmaz acı
Bu bir kâbus olmalı, sanırım korkulu rüya görüyorum
Ve birazdan güneş doğacak, uyanacağım biliyorum
Yoksa çoktan öldürmüş olmalıydı, dayanılmaz bu sancı.

Gelsin artık mavi bir gökyüzü ve bana gülümseyen güneş
Ilık ılık esen ilk rüzgârla ısınacak bedenim, hissediyorum
Yeniden doğmuş gibi yeni tanıyacağım her şeyi, biliyorum
Haydi ruhum, haydi ellerim, şimdi yaşamla yeniden birleş.


Canan Onuş_2010_İst.
( Yaşama Yeniden Sarılmak başlıklı yazı Canan D Onuş tarafından 3.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu