Online Üye
Online Ziyaretçi
Allah’u ekber!
Gözler secdeye bakar ümitle el bağlanır
Her ayette teslimiyet içtenlikle ağlanır
Sur’a üflenir sanki dökülür son kelimeler
Bükülür bel eller dizde dağlanır
Hamd/övgü yalnızca Allah’a
Secdeye varınca vuslat olur başlıbaşına
En yakın noktada özlemi dillendirir bakmadan gözyaşına
Kalbinde affet nidası kaçıncı kez salınır
Der durur yoksa halim felaket
Sel Dicle’ye Fırat’a karışır renginde bulanıklık durulur
Sanki cennette kul otağı kurulur
Kalk kıyama
Kalk dünyadan kopup uy nizama
Ya koparsa kıyamet
Uy Muhammed’e tekbirle ediyor davet
Allah’u ekber
Kalk diyor kabir
Toplanma zamanı veriliyor haber
Kimse kimseye demiyor naber
Hal hatır sormuyor
Nasıl görünürüm çıplaksam örtünürüm
Birisine sürtünürüm
Demiyor
Belki yanından kızı, oğlu, eşi ve daha sevdiği niceleri geçiyor
Tanımıyor!
Sorguya uçuyor adeta, kitabı hazır bekliyor
Öğrenecek sınavın sonucunu
Cennet mi cehennem mi onu seçiyor
Dilinde dua titremedik yeri yok
Affet diyor dua da elleri
Müezzin el Fatiha dese de af diliyor hala dilleri
Yanıbaşında solmuştur bu acıyı duyan gülleri…
Kolay mı sonsuz bir hayat
Sürecek…
Saffet Kuramaz