DAHA NE YAPAYIM

Ey sevgili
Seni, beklediðinden daha çok sevmedim mi,
Hangi tepesinden bakarsan bak Ýstanbul’un
Bir panoramaya çizmedim mi endamýný
Ufkunda hep seni göreceðim..?

Bilsem de çileyle bezenmiþ bu yolun
Daha baþýndayken serencamýný,
Bir bakýþýna benzer diye
Tüm þerefelerini donatmadým mý
Boðaziçinde dizili minarelerin, 
Güneþ þulesinden kandillerle
Ve ben yine vurulmadým mý
Lacivertten sýyrýlan maviye..?

Tenhasýndan ürkme diye
Uyurken mýþýl mýþýl
Omuzumdan yükselip yerleþtiðin,
Yüreðimin keþfedilmemiþ doruklarýna
Adýný yazmadým mý, 
Iþýl ýþýl, 
Özenip de Sultanahmet’in
Göðü delen mahyalarýna

Ne yaðmur gibi göktaþlarýnýn,
Ne de gaipten fýrlamýþ
Cilveli yýldýzlarýn
Çarpmalarýna aldýrmamýþ,
Haresi gözünü alsa bile
Hep yüzünü görmeye amade,
Ekseninde dönmeyi unutmuþ
Bir garip peyk olmadým mý? 
Merkezinden uzakça,
Beni tuttuðun yörüngede
Ýnsicamýnda dönüp duran ahmakça..

Daha ne istiyorsun sevgili
Tüm organlarý istila etmiþ
Bedenim ölçüsündeki yüreðimi,
Hayat damarlarýndan.
Sana hasretle beslenmiþ
Tüm kývrýmlarý urlaþmýþ beynimi,
Bu esaretten kurtaracaksan; 
Al
Kopar da al