Online Üye
Online Ziyaretçi
Yıllar önce bu civarda yaşardı
Al yanaklı , kiraz lebli birisi.
Herkes ona, yalnız ona koşardı
Kapısında olurduk it sürüsü.
Bir bilseniz nasıl da salınırdı.
Onun için hayale dalınırdı.
Yalnız ona, tek ona alınırdı.
İnci, yakut, elmasın en irisi.
Onu gören hemen olurdu hiza
Tüm kasaba aşık idi bu kıza.
Mahalleden eksik olmazdı niza.
İşlenirdi cinayetin serisi
Onu gören anında mest olurdu
Ayağına, yoluna post olurdu
Yemez içmez, günlerce hast’olurdu.
Dört kolluyla giderdi en dirisi.
Herkes onu çok sevdi, çok hoşlandı.
Kapısında nice kışlar kışlandı.
Lakin oncağız da artık yaşlandı.
Eti gitti, kaldı yalnız derisi.
Onun için az mı girmiştim harbe.
Bazen mecnun, bazen olmuştum zorba.
Şimdi artık gözleri torba torba.
Dökülmekte ilerisi gerisi.
Soldu gitti şu ömrümün kadını
Tadamadan onla aşkın tadını
Ben sormadım, o demedi adını.
Herkes derdi ona’’ İlham Perisi’’