Mevlam mevlam, güzel mevlam
Sen ki kainatın hakimi
Sen ki rızkın sahibi, 
Ya zülcelali vel ikram... 
Anlamıyorum, çözemiyorum
Bu nasıl bir derttir, 
Bu ne keder, bu ne gam
Yoruldum, yorgunum 
Kalmadı ne güç ne derman
Sen varken yüreğimde 
Ben kimden dileyebilirim ki aman
Bitiyor ömrüm, 
Akıp gidiyor zaman.... 
Tükeniyor çareler, kapandı yollar 
Ruhumda figan, dilimde ağıtlar 
Can yangısında akarken gözümden yaşlar 
Sen ki mevlam
Sen ki sığındığım liman... 
Sen ki derdimin dermanı
Sen ki umudumun fermanı
Sen yücelerin yücesi ey rahman
Rahmetine sığınmış beklerken derman
Biçare bir kul karşındaki bu insan 
İnsan... 
Yaradılışında kusursuz
Yaşayımında şuursuz
Mevlam mevlam güzel mevlam
İnsanım, illa ki günahkarım
Lakin... 
Herdem rahmetinden ümitvarım... 
Buysa benim dünyada ki ahvalim
Buysa benim dünyada ki imtihanım
Hikmetin başımın tacı
Canımı yaktıkça bu acı
Eğer başımı secdeye, 
İçin için yanarım... 
Mevlam mevlam güzel mevlam
Ben ki senin kulunum, 
Her dem rahmetinden ümitvarım... 

( Mevlama Yakarış başlıklı yazı Ergül Güzel tarafından 10.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.