Online Üye
Online Ziyaretçi
“ KIRKINDAN SONRA “
Kırkından sonra başlar hayat; bir kadına ,
Cesede döndürülmeyi göze alarak pervasızca kullanılıp bir
çöp misali fırlatırken hayat ,
Gömüp tüm kadavra zamanın celladını ruhunun toprağına .
Volta atışlarında terki diyar eyler umarsızları,
Umurunda olmaz giderken ne yürek , ne de servet ,
Bütün kazanımlarını ardında bırakabilecek kadar da onurlu,
tüm gemileri yakacak kadar da mağrur sssizliğe gömüp sözleri çekip ruhunun kapılarını, vurup
yüreğindeki kapıya kilidi usulca gider !
Onurunu, umudunu alıp,
atlar bir atın terkisine tenini kemiren şeytani bakışlardan soyutlayıp,
vurur hayatın arda kalanını uçsuz bucaksız umman’a doğru !
Geçmişin seyrü sefasını, ruhundaki ceset kokularını, gömüp
yürek toprağına bakmadan ardına çekip gider, heybetinde heybetli yalnızlığını da alıp ..
Çaresizliğin , çaresini
avaz avaz doğururken, zaman denen canavarın ağzındaki
dişlerin arasından sıyırıp tenini buharlaşıp kaybolur kalabalık düşlerinden !
Ömür çizgisini silip bir anda, alıp kalemi kağıdı, yazar
yazabildiğince özgürlüğün şarkısını !
Kadın kırkından sonra kırılır orta yerinden hayatın !
Can kırıkları emzirir bu saatten sonra , iflah olmaz bir
huzur arar durur !
Özünü keşfe çıkar, onca kırığa, yara bandı umudu eşiğindeki
kapıdan geçerken!
Zil zurna olana dek, şiirleri içerken ruhundaki aşka
sarılıp!
Kaybolur gider geçmişten, geleceğe doğan, güvercin yavrusu
senfonisi eşliğinde !
Ç/ağlar durur içinde büyüttüğü aşk..
Ve
Şiiri dile gelir !
Okunası ... DDD
Derya Dender
24/10/2018...11:54