Hala Görünmedin
*** HÂLÂ GÖRÜNMEDİN ***
Bir akşam kadar suskun ve karanlık
Benimle gizli kalan en büyük gizim
Son dokunuşumdu, o saklı ağaç
Gül küstü saçlarında tutunduğu kızın
Hangi dudağa yakınsın söyle ey kalbim
Huzursuz bir deniz dalgası gibisin
Dönüp dönüp, gençliğime dokunuyorsun.
Sürekli sordum kendime, ben kimim?
Sevmediğim biriyle uğraşıyorum
Öyle ki boğuluyorum her nefes alışımda
Güz yapraklarını okşayan saçların
(Kaç anı avutabilir ki beni)
Kalemim Kerem, mürekkebim Aslı olmuş
Düşündükçe seni, acı veriyor bana
Kaç yıl geçti aradan hâlâ görünmedin
İstanbul sokaklarında hüzzam faslı başladı
Orhan Veli Kanık'ın şiirleriyle
Döküldü pul pul taş plaklarından
Bakmayın öyle,
Sadece sizinle olmak istedim.
Nuri Dağdelen
17.0.8.2020
(
Hala Görünmedin başlıklı yazı
Öz tarafından
17.08.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.