Dedim Dertsiz Ayrılık Olmayan Şiir Bana Yetişir
Oturdum yazayım hasreti ayrılığı
anlatmayan bir şiir
Denize olan hasret gibi dedim bir anda birikir
Dedim kendi kendime az gülümsemek gerek
Dedim dertsiz ayrılık olmayan şiir bana yetişir
Dedim şen olan şiirler sazla söylenir aldım elime
Gözlerimde bir sevinç yeni şiirler yazacağım bak hele
Bekledim bekledim bir şey gelmedi bu dilime
fikrime
Dedim dertsiz ayrılık olmayan şiir bana yetişir
Dedim artık giden Şukufe’yi unutayım
Ne hali varsa görsün dik durayım
Karşıma bir güzel çıkar sevinirim arayayım
Dedim dertsiz ayrılık olmayan şiir bana yetişir
Tepemde kanat germiş ayrılık şiirleri dolaşıyor
Kaçtım bir barakaya durumum zor anlaşılıyor
Bir benim olmasın sevinç hepimizin dolaşıyor
Dedim dertsiz ayrılık olmayan şiir bana yetişir
Dedim gezeyim eski köyümde dağ
yolunda
Sevdiğim
güzeli gülücükleriyle takayım koluma
Yârin gülücükleriyle cevaplar bulurum soruma
Dedim dertsiz ayrılık olmayan şiir bana yetişir
Dert keder içinde kaldım görülecek yer var çok
Bundan böyle kederli şiirlere benden geçit yok
Beceremezsem eğer
yaşarım büyük bir şok
Dedim dertsiz ayrılık olmayan şiir bana yetişir
Pırıl pırıl parlıyordu memleketle gece
Yine yazamadım bugün şiirden bir hece
Kul Mehmet’im araştır düşün yaz böylece
Dedim dertsiz ayrılık olmayan şiir bana yetişir
Mehmet Aluç