Ağlayınca
gülümsediğinde
gül kokusu yayılıyor
acılar içinde olsan da
açıyor çiçekler
yorgunluklarına inat
güzel bakıyor
kahve gözlerin
özel işaretler bırakmış
yıllar ve hüzünler
daha gömülmemiş
genç çizgiler var
ve dua etmeye hazır
ruhun
İstanbul kadar güzel
neydi kederin
hangi takvimlerin
hangi rüzgarların derdi
çökmüştü
dili neydi ?
sessiz gözyaşlarının
ah
kimler görüyordu
kimler işitiyordu
sen ağlıyordun
zaman donuyordu …
Mustafa kaya
13.04.2009 / çengelköy
(
Ağlayınca başlıklı yazı
cirik tarafından
11.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
