HASRETLİK DÜŞTÜ HOZAN BAĞLARA

 

Bağlar hozan olmuş kalmamış ünü

Küskün asmaların nazını aldım

Bekler sahibini Eylül’ün onu

Yatıyor mezarda izini buldum

 

Kızlar takınırdı başa yazmayı

Delikanlı sever güzel süzmeyi

Kimler istemezdi mani dizmeyi

Nişanlım söylerken sazını çaldım


Bağlarda geçirsem bu yıl yazımı

Bellemem desem de tutmam sözümü

Omcalar karıkta saklar üzümü

Parmak üzümünün hazını bildim

 

Bekleyen kızlara ayna tutardık

Bozuma az kala bağda yatardık

Pekmez leğenine elma atardık

Kenara tandırın közünü çeldim

 

Alaçıkta yatmanın tadı bir başka

Verseler değişmem saraya köşke

Göçüp gitmeseydik köylerden keşke

Kütüğün, ışgının tozunu sildim

 

Üzülür gezerim viran bağları

Baktıkça eriyor gövdem yağları

Elimden kaçınca gençlik çağları

Maziye hasretin azını saldım

 

Doymadım seyrine gün akşam oldu

Bitmedi hevesim başkaya kaldı

Ağıtlar söylerken kargalar güldü

Çile bülbülünün sözünü böldüm


hozan = terk edilmiş, bakımsız

ışgın = kütükteki taze çubuk sürgünü

Bellemek = bel ile toprağı işlemek

alaçık = basit bağ damı

karık = bağda su toplayan omcaların bulunduğu bellerken yapılan aralıklı yükseklik

Dün köyde viran olmuş bağların halinden çok etkilendim 

ERDOĞAN ÇALIŞKAN 14 09 2020

 

 

( Hasretlik Düştü Hozan Bağlara başlıklı yazı İpciERDOĞAN tarafından 15.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.