Online Üye
Online Ziyaretçi
En çok da yalnızlığı üşürüm.
Çıplak düşler kurarken ay karanlıkta kalır.
Gelir bahçemdeki ceviz ağacına konar bir serçe.
Çığlıklar susacaksa namlu ucunda kimse olmamalı.
Ben kederli bir akşamüstü büyürüm,
Yıldız olup semada mahyalar gibi gezinirim.
Gelir beni bulur bir kör kurşun.
Kayar düşerim gözlerinden bir yağmur damlası gibi.
Tuttunduğum dal kara toprak olur.
Sır olur gizlenirim gamzelerinde hayatın.
İntizar eder gönlüm, ondan farkına varmaz hayat.
Sorarken varılacak yere kaç durak kaldığını.
Hep bilmeden yaşayacak ah aldığını.
Ondan gülmez yüzü.
Gülse, sır sır olmaktan çıkacak.