Online Üye
Online Ziyaretçi
Dünyanın bütün çiçeklerini topla,
Bir şiir etmez diyeceğim.
Lakin bütün şiirler bir çiçeğe yazıldı.
Bildiklerimi herkesten gizleyeceğim.
Arayanlar gecenin gizeminde buluşsun diye.
Gözlerin gecedeki bir gizemi deşifre ediyor.
Ay ışık saçıyor gözlerindeki yansımadan.
Sırf seni hatırlatıyor diye.
Koparmıyorum gülleri dalından.
Eylülde ağaç yapraklarını seriyorum.
Toz bulaşmasın diye ayaklarına.
Rüzgar olup da ahını alamam.
Güneşim ol ısıt beni.
İlk rüzgarda dalından düşen,
Bir meyve gibi.
Görür görmez vuruldum gözlerine.
Ne vakit gözlerine baksam.
Umut, çiçek olup düşer gönlüme.
Dünyanın bütün çiçekleri bir sen etmez.
Şiir mi?
Gözlerin...