Sen gidersen sevgili

Dünyanın dönen çarkına 
Ayağının tozu sıkışır
Ne gece olur nede gündüz

Ani bir kararla
Arkana düşer güneş 
Zembereği boşalır aydınlığın

Gülücükler el ele tutuşur 
Bahara karışıp yeşille gider 

Masamdan kalkıp giden huzurun
paçasına yapışır isyanlar

Neşeli sohbetler tesettüre girer
Yüzünü göstermez
 
Sen gidersen ela gözlüm
Çocukların uçurtmaları ayakkabının ipine bağlanır
Olmayan mavi yalnız kalır

Denizler çekilir yüzüme çarpan dalgalar kalır

Sen gidersen sevgili
Az yaşamış tuzlu bir ömür kalır

Seni değil kendimi kaybettiğim çıkar
Gazetelerin üçüncü sayfasında
Hükümsüzsüzdür diye

Hadi sevgili
Önce sen dön ki
Güneşte dönsün
Önümdeki beyaz sayfayı göreyim
Sonra bir daha gitme diye oraya bu şiiri yazayım.
( Sen Gidersen Sevgili başlıklı yazı Kazım Gök tarafından 30.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.