bir zamanlar her ağacın meyvası
her dalın hikayesi vardı.
herkez biribirine ortakken
zorluklar kolay gelir derdi dedem
neyi kasdetmişti bilmem.
bizim orada bir maden dağı varmış
insanları umutlarını gece gündüz kazarmış
gök daha aydın yer daha yeşilken
derelerde sular günler boyu çağlarmış.
günlerden birgün vadesinden önce
her eve uğramış kısmet
kapı çalındığında ben yokmuşum
anam beni taşırken açamamış kapıyı
dönüp gitmiş kısmetim
o zamanlar hayeller açıktan yanarmış
o zamanlar kısmet bir kere uğrarmış.
o günlerin birinde
bizim selvi ağaç güzeli seçilmiş
gelenler ona bakmadan gitmezmiş
sonra ayrıldık işte
herkezler biryerlere gitti
bizi sonralar mahvetti...
