Geceler vardýr iþte, uzun soðuk karanlýk,

Yokluðunda saçýmý, yolduðumu bil yeter.

Aklýna getir þöyle, empati yap bir anlýk,

Kaç kereler uykumu, böldüðümü bil yeter.

Unuttum artýk  seni! , yüreðimdeki urla,

Aþk da neymiþ diyorum, üstelik de gururla,

Haydi þimdi semaya, Mevlana ol da turla,

Yargýsýz infazlarda, kaldýðýmý bil yeter.

Uykusuzdu geceler, oysa gam dolmuþ içim,

Hani yokluktan desem, rüyalar biçim biçim,

Sabra aþina olmak, kalbime kalan seçim,

Hicranýn haþmetiyle, dolduðumu bil yeter.

Aklýma geliyorsun, soluðum kesiliyor,

Ritim tutmuyor yürek, her yaným kasýlýyor,

Ýþte böyle ey sevda, sevene küsülüyor,

Arada anýlara, daldýðýmý bil yeter.

Sözde unuttum seni, þiirlerini yaktým,

Hatýrla söz vermiþtim, seni saklayacaktým.

Irmaklara karýþtým, nehirler gibi aktým,

Hala aþkýndan yana, olduðumu bil  yeter.

Dönüp dönüp duruþum, hatýranda saf tutar,

Söylesene sevdiðim, firak bize ne katar,

Ademi'nin yüreði, hala özlemle atar,

Acý acý hasretle, güldüðümü bil yeter.

Adem Efiloðlu