Dünyaya her gelen Adem
Cennetten Sri Lanka’ya gitmez
Eşi olan Havva’da Cidde’ye adım atmaz!
Vuslat olsun diye Cebel-i Rahme'de
Evlenirlerde onları aşk kuşatmaz
Sınavdır bir ömür boyunca elem
Hep arar cennetten gelir gibi merhem…
Topraktan yaratıldık ya
Çamur oldu hamur
Ölene kadar olgunlaşmak için yoğrulduk
Doğruya erişerek buluyoruz da huzur
Her deneyim Adem’e yüklenmiş bilgi
Her doğanda aslında
Bedel ödedikçe çekiyor ilgi…
Her şey aynı her Adem’in yaratılış faslında
Dört dörtlük verilmiş gibi!
Yoksa öğrendiklerine nasıl dayanacak
Nefsi istedikçe her istediğine abanacak
Cennette yaşadığı tek şer tecrübe
O günah kalbinde nasıl barınacak
İçsin ki dudak toprak suya doysun
Yaksın ki şehveti onu soysun
Aşk desin
Meşk desin
Bir fısıltıya kanıp dünyaya köşküm desin
Ömrünü kaybedeceği kumarda onu masaya koysun
Her Adem cennette ki gibi ana karnında
Doğar dünyanın her yerinde
Hep özler geldiği yeri
Her padişah gibi diyecek yoktur ya keyfine!
Kaybetmiştir define
Kirlendirir bedenini çalıştıkça teri…
/Adem gibi etmişse günahına tövbe
Belki de cennet ona da edilir müjde!
Saffet Kuramaz