Online Üye
Online Ziyaretçi
Az kaldı ( öğüt)
Zenginliğe güvenme iflas eder batarsın
Aç geldin aç gidersin hayat seni ütmesin!
Fakiri hakir görme, ettiğini çatarsın!
Tevazuda karar kıl, kibir seni gütmesin!
Bezm-i elest ahdine sadık kal sapmayasın
Acı ki, acınasın zorbalık yapmayasın
Dünya şatafatına aldanıp tapmayasın
“Ölüm var” bu hakikat hiç aklından gitmesin!
Az kaldı şuracıkta karışırsın çamura
Er olarak göç etmiş nice emir ümera
Hiç hesapta yok iken işler uğrar dumura
Fani dünya aldatıp seni şaşkın etmesin!
Neydim ne oldum diye afallayıp şaşırma
Kendini beğenmişlik tuzağına düşürme
Ele güne zevzeklik yapıp kafa şişirme
İnsan olan şükretsin kuşlar gibi ötmesin!
İnsan düşünen varlık sürekli kafa yorar
Uslu kararı arar, fazlası zaten zarar
Buna istiğna denir, tamah belini kırar
İhtirasın azdırıp uçurumdan itmesin!
Der Mikdadi baltayı bilerek vurma taşa
İnsansın hatan olur melek değilsin haşa
Dün geçmiş yarın meçhul bu gününü hoş yaşa
Hayat bir kereliktir boş işlerde bitmesin
Şair Mikdat Bal