Varalım Açan Güle
Bazen sözler gelmez ne dile ne kaleme
Gönül bu dile gelir haydi, durma sen söyle
Dilemma müşkül durum düştün ki bir âleme
Üçü birden söylese karışır sözler böyle
Sözler ki yankılanır yazmak düşer kaleme
Gönülle dille yazar yâr düşmeden eleme
Yârim bakar karşımda haydi bak söz söyleme
Üçü birden söylese gönül bu döner küle
Fetih etmek isterim ben içten o kaleyi
Fetih eden kumandan gibi söz söylemeyi
Çok fazla özlemişim gönlü fetih etmeyi
Üçü birden söylese gönül konmaz o güle
Başımda elem hasret olsa ne fark eder ki
Yollar sabırla biter sabır bir hazine ki
O yârimin gülüşü bir cennet bahçesi ki
Üçü birden söylese düşer cennet gönüle
Vuslat nedir bir paye hakka varmaktır gaye
Aşk adımlar attırır dilde hak söz söyleye
Gaye hakla insanla varmak gülümsemeye
Üçü birden söyler üçü de hakla güle
Âlem yâr bir gülmüş hasret kalmış bülbüle
İnsan öten bülbülmüş aşk düşünce gönüle
Aşkla gül olmasaymış nasıl söz gelir dile
Birlikte biz ötelim varalım açan güle
Kul Mehmet’im yaşarken aşk geldi bu başına
Değerle kıymet verdi gözden akan yaşına
Koşarak anda geldi nazlı yârim yanına
Hep birlikte söyledik döndük bizler bülbüle
Mehmet Aluç