1
Yanarım
Bülbülün feryadı arşa çıkarken
Utançtan kızaran güle yanarım
Yâr beni zülfünde dara çekerken
Gerilen sırmadan tele yanarım
Yâr yürek açmasın yüze gülmesin
Hoyratça davransın hatrım bilmesin
Cevrine kabulüm selam kesmesin
Muhabbet yoksulu dile yanarım
Padişah emredip ferman buyursa
Kays'a gün doğup ta murada erse
Mevla nın lütfuyla vuslatı görse
Leyladan habersiz çöle yanarım
Çok uzun yaşayıp asırlar görse
Mal mülke meyilli dünyayı yığsa
Aşığa meczupluk halidir derse
Sevdadan nasipsiz kula yanarım
Sevi tandırında yanmaya değer
Piştikçe artarmış gözyaşı meğer
Islanıp alevi sönerse eğer
Nârını kaybetmiş küle yanarım
Kozayım bu gönül ateş dolsa da
Onulmaz belalar başa gelse de
Yüreğim kavrulup kebap olsa da
Cana minnet bile bile yanarım...
Yahya Koza