Bu gönlüm bana verilirken belli bir problemi çözmek için hatta insanların problemlerini çöz      diye verildi. Bununla ben belirli bir amaca ulaşmak için tasarlanan yolda önce Rabbime         sonrasında gönüllere varmayı istedim. Bir problemin çözümü için izlenen yol açısından kelimelerle hecelerle sezgisel olmak üzere iki yaklaşımım vardır, ya yazmak, yazarken hissederken gözde iki damla yaş akıtmak, bunun başka yolu yok. Gönüllere yaklaşımımda çözüm için olası yöntemler sonsuzdur Rabbimin yardımıyla bunu söylerim, Rabbime yaklaşmak niyazda bulunmak gerek derim. Bu kul olarak en uygun olan ve yapılması gerekenler adımdır derim. Bizler kul olarak bir işi yapmak için tanımlanan verilen her ne ise, bir başlangıç durumundan başlamak için açıkça belirlenmiş olan hedef için önce bir adım atmaktır. Bu herhangi bir anlamda olumsuz olsa da bir son durumunda sonlananı olsa da devam edeni mutlaka vardır. Sonlu işlemler ölümle dünyada sonlansa da, ahirette sonsuz hayatla Rabbime Alemlere Rahmetle devam eden mükemmelden öte güzelden öte devamı vardır. Yani ölümden başka, sonu gelen her adımın diğer yönde devamı mutlaka vardır.

 

 

Bu Nefes Var İken Bedende

 

Bu ben miyim konuşan ve koşuşturan?

Uhrevi bir aleme adım atmaktan korkmayan

Uçan bir kelebek misali gönlümde özlemim

Sancılı bir bakış yok yüzümde sevinçle karışık

Saltanat sürmeye gelmedim bu aleme

Kalemin asasında duygularımı ekmeye geldim

Umut tarlasında çiçekler açsın gönüllere uçsun

Sadece bir gülümseme bana kalsın yeter

Bazen sözcüklerin izahı olmaz sancılanırım

Benliğimle acizliğimle Rabbim yalvarırım

Göğe dokunur Rabbim katında niyazlarım

Elbette mümkün uhrevi renklerin rahmet rahmet yağması

Bazen serilsem de acizliğimle yere

Kaldıran Rabbim di bunu anladım ben bin kere

Ölü toprağı nefsim şeytan üstüme örtse de

Rahmet rüzgarları estirerek yok edendi Rabbim

Dilim şükürden acizken tutulurken

Gözümde birkaç sıcak damla yaş olur niyazım

Rabbim sensin Rabbim diye yüreğim yerinden sökülürken

Bir güvercin gibi uçar gökyüzüne niyazımla Rabbime doğru

Bilinmezin yolcusu değilim ki

Rabbimnden geldim Rabbime gideceğim şükür

Cürmüm çoktur tövbe kapısında yatarım

Kaybetmek yoktur Rabbim kapısında bilirim

Bin bir tebessümler kanatlarıyla gönlüme dokunur

Binlerce melek acizliğim ile tövbe kapımdaki niyazıma hayran bakar

Aciz benim Mutlak güç kudret sahibi Rabbim bilirim

Her dara düştükçe çatlak duvarlar gibi çatlayarak yıkılmam

Varırım Rabbime onarması için ben varmadan onarır

Rabbim bunca nazıma rağmen kapısını kapatmaz çağırır

Aşkın deryasında gezdirir beni neşeyle binlerce nida yankılanır

Nihayetinde Rabbimin Rahmetiyle Lütfü keremiyle… olur

Ulaşanlardan olmamız cümlemizle niyazımdır

Bu alemde bu nefes var iken bedende

 

Mehmet Aluç

 


( Bu Nefes Var İken Bedende... başlıklı yazı kul mehmet tarafından 19.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu