Hayat Bana Çok Gördü Diyenler
Bilmez dediler insan kadir kıymeti
Dedim neden görmezler ki rahmeti
Hayat insana hayatı çok görmez derler
Çok gördü diyenler bilmezler ki hasreti
Yaktıkça yakar insana olan özlem hasreti
Yakar yıkar içinde rahmetle o gurbeti
İnsan kavuşur özlem biter görür rahmeti
Çok gördü diyenler bilmezler ki gurbeti
Boynu büküğüz dedim bizler hakkın önünde
Ümitsiz kalmayız hakla olunca gül gönlümde
Ne gelen ne giden var deme rahmetler içinde
Çok gördü diyenler bilmezler ki hakta ki Nusret’i
Ömrümüz beklemekle geçecek hakkın emridir
Beklemek onurdur hak istedi erir o zemheridir
Zemheri saklar içinde yazları yaz onun içindedir
Çok gördü diyenler bilmezler ki gayreti
Garip kalmakta nedir dedim bu yerde hak var
Her an başımız üstünde rahmetleri yağar
Bir an yağmazsa rahmet yıkılır âlem hak bakar
Çok gördü diyenler bilmezler ki neyi kaybetti
Biz dedik ayrılık olsa da sevdik ayrılık yok
Saplansa da sineye zehirli ok aşk paklar çok
Sevmekle pişmanlık duymayız çöle düştüysek
Çok gördü diyenler bilmezler ki çölde Mecnun ne hissetti
///////////////
Çok gördü hayat bana hayatı diyenler bilmezler ki
Çölde Mecnun neyi aradı neyi buldu kime gitti
Yolda aradığı Leyla’sını görünce neden kimsin dedi
Ben Leyla’yım diyen Leyla üzgün bakarken Mecnun gülümsedi
“Ben artık Rabbime döndüm sakın bana gülme Leyla
Gerçek aşkı onda buldum, sakın bana kızma Leyla”
Çok gördü diyenler bilmezler ki çölde Mecnun ne hissetti
İşte o bilmezler bilmez ki fani aşktan, baki aşka doğru yol gider
Mehmet Aluç