Uzaktaki Şehrim
Gemi ayrılıyorken limanda
Konuşacak neyimiz kaldı ki az sus artık
Benimle gelmeyi sen istemedin
Bari az dur da sözler nefes alsın
Susacak o kadar şeyler var ki
Kıyısında duruyor sükûnetin
Bari boş sözlerle
konuşmada az sus
Bir tutam şiir kokan sözler az rahata ersin
El sallama giderken
Gitmeden önce ellerinle parçalama dallarımı
Hicrandan talan bir tesellim var
Onu da ellerinle sözlerinle yıkma
Kapımı bundan sonra sen açmayacaksın
Hüzünlerim çalacak ellerinle kovma
İçinde içimi ağlatan sözlerinle ellerin veda etmesin
Bırak kapanan kapı sakince kapansın üzerimize
Bir daha açmak için ellerin bağla açmaya çalışma
Azıcık telaşlı ve dünyam karanlık gölgeli kalsın
Ulaşmak istediğim kendim
Terk ettiğim sensin
İçimde gitmek tutkusu varken
Birazcık sus konuşma artık
Gözlerin bir yeşil uçururum
İçine düşmemek için bana üzgün bakma
Ben hüzünleri biriktirirken
Sende pişmanlıkları biriktir
Yalnız iyi bil ki geleceksen eğer
Pişmanlıklarını alda gel
Yoksa bu limanda gemin kalkmaz
Seni bana getirmez
Beni mahkûm ederken hüznün derinliklerine
Uzaktaki şehrim uykuya dalmadan gel
Mehmet Aluç