Online Üye
Online Ziyaretçi
Not: Dostlardan rica etsem sesimden de dinlerseler sevinirim...
Merhaba anne;
Atlas yorgan gibi üzerimi örten gecede
Birer birer dokunuyorum kirpiklerine
Bakışlarını asıyorum gökyüzünün ortasına
Saçların parmaklarımda dans ediyor
Gülüşün ruhumu okşuyor sonra
İnanamıyorum…
Ne olur böyle habersiz rüyalarıma da gelme
Merhamettir diye
Yumuşatılmış sözcükler arıyorum sözlükten
En
nadide sözlerle sana sesleneyim diye
Bakıyorum
bakıyorum
Sözcükler
kırılmışlığıma yetmiyor anne…
Çocukluğumun kara bahtıyla
Savaşıyorum
nice zamandır
Ellerim
çaresiz sokuluyor koynuma
Yabancı gülüşlere aldanır oldum yıllardır
Sevgisiz uykulara düşen başım
Sevgisiz uyanan bakışlarım var dünyaya
Sen gidince her şey düzeldi sanma
Önce seni kaybettik
Sonra bir üvey anneyle, babayı
Hala çaresiz gözlüyorum yollarını
Yollar artık seni geri getirmiyor anne…
Acılara sarıp sakladığım
Dizleri yama tutmuş elbiselerde
Titreyerek buluyordum okul yollarını
Her defasında, şimdilerde ergen zorbalığı
denilen
Arkadaşlarımın zulmünden kaçıyordum kıyı köşe
Sahipsizlik ne demektir bilir misin
Böyle böyle öğrendim ben işte
Öğretti hayat her düştüğümde yeniden yere.
Öteden beri gözleri yaşlı bir çocuk ağlıyor
Çizdiğim bütün resimlerde
Bir geçer not bile vermiyor öğretmen
“Ne kadar sulu gözlüsün diye”
Ama bilmiyorlar yüreğimin
Her gün hıçkıra hıçkıra ağladığını anne…
Ah anne;
Hala gittiğin günkü
Düştüğüm kuyuda
Korkularımla savaşıyorum
Ellerimde kala kala sadece dua
Sahiplenilmemiş dudaklarımda acı sözcükler
Ne vakit aklıma gelsen, duruyorlar eyvaha
Yalan yok ağladım gözyaşlarım kuruyana dek
Ağladım sensizlik her vurduğunda bağrıma
Elinden oyuncakları alınan çocuklar gibi
Utanmadım ağladım anne…
Bir ömür geçip gitti özlemlerimizde
Ne ilkbaharı gördü gözlerim
Ne sonbaharı
Sefasını sürün şimdi acılarımın
Bize mutsuzluğu reva görmüşlüğünüzle
Yıkılan umutlarımı da alın götürün
Götürün anne
Zaman bir heyula gibi geçip giderken
Türk filmlerinde ağlayan, unutulan, ötelenen
o çocuk
Benim işte…
Ah anne!
Özlesem gelip saçlarımı tarar mıydı ellerin
Şefkatle okşar mı yanaklarımı…
Hayat zor ve soluğumu kesiyor
Ecelime sevdalanmışım nicedir
Gözlerim yollara baka baka eskidi
Gelmedin
Gelmedin
Gelmedin anne…
Âdem Efiloğlu