1
Öznesi var mıydı hayallerin?
Ya da peçesinde mi saklıydı hayale
özlem?
Girift mağaraların duvarlarına
çizilen resimler gibi
Kayrasında yalnızlığın,
Aşka hükmeden bir kıta:
Sancılı mevsimi ölümsüz sığınağında
Saklıydı sihri mutluluğun
Düşler düşmezken yakasından
Acıların kefareti
Ölümün sadakati
İlla ki yürümekti ikbali
Sözcükler doğurgan
Bazen cılız bir rüzgâr
Yüreği bozguna uğratan hecelerden
Firar ettiği nasıl da aşikâr.
Yetimdi kimi insan
Birileri yetemezken
Yetinmeyi bildiği kadar
Şükür yüklü bir masal
Gönül gözü ışık tutarken
Mevsimin içinden geçen trene
Bazense suskun sirenleri
Hayal perdesinde saklı bir gerçek
gibi
Dokunmaksa zafere
Elbet eşkâli hüzün
Yarınların meali tutkuya tutuklu
Göğün en geniş penceresinde saklı
umudu
Yığarken kucak kucak
Renklerin asasında saklı beyazın
hüviyeti
Siyaha çalsa da gözleri matemin
Beyitler aşan kimi zaman
Bazense bentleri yıkıp geçen suyun
Kaldırma kuvveti
Şahlandıran duyguları
Ne de olsa su perisiydi şiirin
paylaştığı
Yalnızlığa bedeller biçen.
Kibirli insan
Kanatlanan ruhu
Köhne bir evde saklı kıymetini
Bilmekse sevginin
Ektiği her düşü gerçek kılan
Bir sihir gibi
Kalemin d/okunduğu her hece
İmlası yorgun aşk gibi…
Saltanatı sür git bir rüyadan
Firar eden mutluluğa
Erişmekse nihayetinde
İçte saklı yanan bir neon
Sefil yüreğin özlemiyle yanan turuncu
güneşin
Işıl ışıl gözlerinde doğmak yeniden