Zaman Ediyor Sürgün
Gidişini anlatayım diyorum anlatamıyorum
Saçlarını kokunu desem de yazamıyorum
Her seferinde kendimi unutuyorum zaman içinde
Belki bir gün seninle bulurum işte bekliyorum
Acıyla beni bıraktığın yere geliyorum her gün
Hiçbir şey hatırlamıyorum zaman ediyor sürgün
Sürgün olsun da yanında bir hatıra iz olsun bu gün
Beklide bugün o bugün değildir geri dönüyorum
Ruhumda patlayacak bir fitil var patlamak üzere
Savurur beni seninle diye çekmiyorum pimi bir kere
Kalsın yerinde diyorum gerek yok gelişinle coşsun dere
Belki dere kuraktır akacak zamanı değildir düşünüyorum
Vakit geniştir beklemek gerek zor olsa da bunların akabinde
Kalsan da gittiğin yerde döneceksin bir gün toprak çektiğinde
O zaman çok geç olur derim kavuşmanın vakti geçtiğinde
Belki kavuşmak mahşere kaldı o halde vaktini bekliyorum
Mehmet Aluç-Kul Mehmet