YA ÖLSEYDİM!


Ne yani?


Şimdi ben öldüm mü?


Nasıl olur? Daha genceciktim…


Ömrümün baharında… Yaşamaya doyamamışken,


Olacak iş mi, bırakıp gitmek dünyayı?


Bir daha nefes alamayacak mıyım?


Su da mı içemeyeceğim?


Bu ilkbahar göremeyecek miyim çiçekleri,


Koklayamayacak mıyım, nisan güllerini?


Hem hiçbir hastalığım yoktu ki, öleyim


Ölüme de hazır değildim...


Tek başıma ne yaparım o daracık mezarda?


Emekli olunca arsa alıp ev yapacak,


Bahçesine güller dikip, dallarını budayacaktım.


Gözümün nuru kızım, helâl süt emmiş bir yiğitle,


Ciğerimin köşesi oğlum, sevdiği kızla evlenecekti,


Kalbini kırdığım insanlardan özür dileyecek,


Gönüllerini alıp, helâllik isteyecektim.


Eşimi, çok gitmek istediği hacca götürecek,


Nurdağı’nın zirvesinde; “Allah için seni seviyorum” diyecektim.


Yazık oldu bana be… Yazık oldu.


Emekli olmadan, ev almadan, çocuklarımı evlendirmeden,


Eşimin en çok ve en son isteğini yerine getirmeden,


En kötüsü de kimseden, hiç kimseden helâllik isteyemeden,


Ölmüşüm de gömüyorlar,


Bir an önce kabrimin üstünü kapatmak için,


Kürekleri birbirine çarpıyor cenazeme gelenlerin.


“Durun, yapmayın” diye, bağırıyorum, kimse beni duymuyor,


İmam nasıl da sımsıkı sarmış kefenimi,


Kıpırdatamıyorum hiçbir yerimi.


Kan-ter içinde, korkuyla birden doğruluyorum yatağımda,


Elimi, yüzümü, burnumu, kulağımı tutuyorum,


Emin olamıyor, ensemden saçımı ters çekiyorum,


Canım müthiş acıyor, ilk defa canımın yanmasına seviniyorum.


Hızla saate bakıyorum, güneşin doğmasına onbeş dakika kalmış,


“Ölümü öldürmeden, öldürme beni Allah’ım” duâsıyla,


Beni öldürmediği için, şükrediyorum Rab’bime,


Her canlının bir gün mutlaka öleceği (1)geliyor aklıma,


Yapamadıklarımı yapmak için başlıyorum ölmediğim güne.


Ya ölseydim!

 

05/06/2021

#aslanyılmaz#sürgünadam#

ASLAN YILMAZ


(1)Enbiya / 35. Ayet:

كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ

“Kullu nefsin zaikatul mevt, ve neblukum biş şerri vel hayri fitneh, ve ileyna turceun.”

Her nefis ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak hayır ile de şer ile de deniyoruz. Ancak bize döndürüleceksiniz.

 

Ankebut / 57. Ayet:

Her nefs ölümü tadıcıdır. Sonra Bize döndürüleceksiniz.

كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ

Kullu nefsin zaikatul mevti summe ileyna turceun.

( Ya Ölseydim başlıklı yazı sürgünadam tarafından 6.07.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.