Online Üye
Online Ziyaretçi
Mümkün
Değil Dışavurumla
Kalayım
derken gidiyorum
Gidiyorum
derken kalıyorum
Bir
yol ortasındayım
Dikey
boşlukların arasında
Zincirleme
kararsızlıkların ortasında
Sende
değişen hiçbir şey yok
Ben
simsiyah bir karanlığın içinde
Sen
gökkuşağı renklerin altında
Caddelere
benimle sessiz
Senin
evin önü curcuna umursamazlık seli
Yok
yok bende bir eksiklik var belli
Sana
neşeler dolarken
Bende
boşalıyor hay aksi
Siyahlara
boyanmış anım
Senin
yanında iken akıyor kanım
Ve sen
buna engel olamıyorsun
Elinde
bir hançer
Yaraladıkça
yaralıyorsun
Hoşuna
gitmeyen nedir ki
Anlamıyorum
Anlatmıyorsun
Geçip
gidiyor zaman önümüzde
Biz
gerisinde
Ben
hıçkırıklarla
Şen
neşenle
Sahi
sende fazla olan ne var
Az
bana da ver bende neşeleneyim
Duvarlar
üzerime üzerime yıkılırken
Senin
duvarların geriye yıkılıyor
Yol
açılıyor bilmem nerelere
İstikametim
bana karşı
Senin
ki sana bal bakışlı
Kesin
bende çok eksik var
Değiştirmeliyim
beni
Hem de
kökten
Nasıl
olur bilmiyorum
Sana
bakınca da çekiniyor ürküyorum
Sentezleri
tezleri bezlerle gelmişleri silmek
Falezlerde
gezmek garezleri yüklenmek çok zor
Böyle
olmasa da içimdeki iç açılımlar kördüğüm
Açılması
mümkün değil dışavurumla
Mehmet
Aluç