.
.
Sarar Karadeniz’i azgın sel baskınları
Yakıyor Akdenizi ormanda yangınları
Acıtan afet sardı yurdumun her yanını
Uyandırmak gerek yüreksiz dalgınları
Hani yeşil ormanı insanlar yakabilir
Nuh tufanı yağmuru de kim yere döker ki?
İnsan göğsüne vurur, gözden yaş akabilir
Kim depremlerle yerin bağrını da söker ki?
Bak, afetlerin ardı arkası kesilmiyor
Bunlara neden diyen yok, uyanıp dirilmiyor
Rabbim uyarır bizi, önünde eğilmiyor
Günahı peynir ekmek, çayla yiyip içiyor!
Bak fakir fukara aç, var yalan, talan, kap kaç
Nerede yaşar zalim insan eder başa taç
Dünya menfaat yeri, suç diyen yok korku saç
Na azap var diyen yok, ne amelin sorgusu…
Bu afetler insana Rabbini tanı diyen
Doğru yolu bulmazsan yanarsın ebediyen
Kul hakkı gözetmezsen, Hakka isyan edersen
Bu dünya yarasına ilaçta yok katiyen
Saffet Kuramaz