Süremedim yar gönül iline ah kıratı
Geçemedim bana set olan güçlü Fırat’ı
Boş kaldı bu gönlümün tahtının gül sultanı
Kırıldı uçamadan gönlümün de kanadı
Geziyorum tüm şehri ben sefil olmuş seyyah
Bulamadım o yâri çeksem de derin eyvah
Bana dünyam gibi dar olacak işte berzah
Kırıldı uçamadan gönlümün de kanadı
Geriye döndüm boş boş serseri dolanırken
Bulamadım o yâri diye ben sızlanırken
Birden karşımda buldum boşuna üzülürken
Kırıldı uçamadan gönlümün de kanadı
Söndü bu yüreğimde yanan o alevli köz
Sardı beni aşkıyla sürmeli bakışlı göz
İşte yine kendini buldu kaybettiğim öz
Kırıldı uçamadan gönlümün de kanadı
Sanki ulaştım o an gökyüzündeki aya
Ulaşmak nasip oldu dolaşırken ben yaya
Şimdi sarılırım ben o yâre doya doya
Kırıldı uçamadan gönlümün de kanadı
Kirpiklerini ok et vur durma aşkla beni
Kuruyayım gönülde sevmezsem eğer seni
Bıkmam kahırla dolu olsan da sevdim seni
Kırıldı uçamadan gönlümün de kanadı
Mehmet Aluç