Seneler, senelerden sonra
Ben onu görmeye gittim
Yolsuz sarp ve yokuştu
Yılmadan tırmandım ışığa kadar
Uzunca bir yürüyüştü
Sığırcıklarla doluydu ağaçlar
Bana özgürlüğü hatırlattılar
Tutkunun sesini dinledim
Tanrının meyvasını çiğnedim
Suyu avuçlarımla içtim
Gönül doygunluğunun serin havasında
Hasbel kadar yabanın ergenliğini seyrettim.
Gördüm unu uzaktan
Çitlerin arkasında gölge gibiydi
Bir havlama sesiyle irkildim
Oşt dedi köpeğe oşt
Ben inandım o olduğuna; o ianmadı ben olduğuma
Selam sana ey dağların adamı
Konuşmayı unutmuş gibiydi
Kekeledi gülmeye başladı özlem dolu sarıldı
Dostum halin keyfin nasıl
Ne güzel bahçen var; ne güzel keçiler
Çay doldurdu içtik mis gibi peynir yedik
Hoşluğun seyrine daldık
Uyku saatine kadar anlattık, anlattık
Sabahın ferah esintisiyle uyandık.
Dedim ki ona
Yeter artık dostum yetmedimi
Bu küskünlük kime
Anlattım, anlattım dön artık dinletemedim
Yinede hak verdim ona
söylendim kendi, kendime
Keşke senin kadar güçlü ve özgür olabilsem...
M.Y.
(
Seneler Sonra. başlıklı yazı
AuBaDe) tarafından
28.08.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
