Zifiri kim bilir hangi zamanda
Asılı kalmış gecedeyim
.
Gözyaşlarımın ucunda acı bir hüzün .
Soğuk bir nefes var
Boğazımda düğümlenen.
Hıçkırıklar kanatıyor,
Battıkça her bir darbesiyle yüreğimi
Acıtıyor yüzümü yalayan anılar.
Senin her zamanki
masumane sözlerin
Çınlıyor kulaklarımda.
Boş ver diyorsun boş ver aldırma, bu da geçer.
Geçmiyor be gülüm geçmiyor.
Bir hayat ki benimkisi
kimsenin fark etmediği ,
Sayılı nefesini tüketiyor acı göğsüm.
Her nefes buz gibi deliyor zaman sayfasını.
Zifiri katran karası gecede zincirlenmiş ruhum .
Dermanı ise yüreğin.
Yüreğin uzak yüreğimden.
Hasreti koşarak geçmek imkansız sırat misali.
Yaktıkça yakıyor bedenimi..
Bir umut var sanıp inandım.
Ödenecek bedeli yalnızlıkmış meğer