Şu dilime geliverse bir hece,
Yemin olsun yazmak için naz etmem.
Bir dumanla yazar idim her gece,
Adı neydi hiç sormayın söz etmem.
Ciğerime salsa bile zift, kömür,
Bir huyu da hiç durmadan cep sömür
İyi, kötü arkadaştık bir ömür,
Kaş, göz etse artık dönüp göz etmem.
Bir yoksulluk, bir yoksunluk sormayın,
Derim; gidin, kalemimi kırmayın,
Ne aklımı, ne ruhumu yormayın,
Artık geçti, uyuşmaktan haz etmem.
Tek dileğim yazabilmek madem ki,
Dem'im oydu, neye yarar kıdem ki?
İşte yazdım, bilemedim ne dem ki?
İçim, dışım doldu ise giz etmem.
Kul Fikret'im, bir çileyi yazarım.
Erbabıysam, şu kalemi üzerim.
İğne ile belki kuyu kazarım,
Kıvılcımı, ateş etmem, köz etmem.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
04 Eylül 2021 Saat 21.25
Güzelçamlı/Kuşadası
(
Dem başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
5.09.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
