Yagmur yagiyorken
Atlarin ordaki sisli bir ciglik gibi cimenlerin üstü nemli dem
Soba yakacakmis da sanki yükün terkinde ufuksuzlugun tuali
Herzaman bu böyle olur zaten kuru dallarda bakar durur atmaca
Sonra rüzgarin tane tane salkimlari ucarcasina
Altn sarisi isiklardan topraga silkelenip dökülen
Zamanla erimis mum dibine hazirlikli hazirliksiz
Odalarini soguklara kuran evlere dokunarak gecer yazi yabanlar
Ugradigi dünyayi icinden gecenlere seslenip okuyup
Mizikanin melodisinde ekim aylari bir baska tay ve bahar
Dinler duyarsin ki dörtnala eskilerden bir gün mektubuyla sana
Yagmur atlarina
Son dördünde bulut ve ay
 
Seyfi Karaca……Ekim / 21