Aksam olurken patikalarda daglarda
Yürüdügümüz yoldan tutundugumuz daldan sevip sevildigimiz günden
 Ekinleri tinaz cayir cimenlerin soldugu topraktan
Tüter hasret isler sanci
Her adim ötesi esintilere kurulu salincak
Yola yamaca serpilmis yapraklarda her laf arasi sonbahar
Agac titrer kopar ciceginden sarmasik
Masadan sandalyadan kimsesi kalmayan binlerce sessizligin
Kimi güz poyrazi kimi kimi kar getiren deli firtina
Dagilmis ortaligi tümden savurup sacarak kiyilar koylar bahceler baglar
Geciverir hüzün yüklü bir sohbet  
Dünyasi degisir, cikar giderken dünya garindan mevsim
Herkese payina düsen ikramindan dagitir
Cikar gider soguklari saran yalnizlik
 
Seyfi Karaca…….Ekim / 21