Ugrun üryan

Salkim sacaklarinda sisli ay fenerinin

Gel gör ki kiymik sacisina mahsur yalnizligin sessizliginde

Bir gelincigin ayak tozudur kapiya gelip duran yorgunlugundan faytonun

Tanir bilirsin hemen kimdir nerdendir

Cünkü görmesen de ayak sesleri

Sekerek ziplayan bir cocuga dair asvaltta dahi  iz birakir

Ya da tiz araliklarla usul basarak

Nasilki kadindir utangac cekingen ve ürkek araliklarla

Calinmis bestesiz bir müzik gibi

Ve hatta eski satolardan kapilari ardina kadar birakarak

Dünü yarina sürüp savusan ay isigina benzer

Geceyi de gündüze katarak yildizarin sakladigi sirda sakin sefil

Dag gülü bag yapraklari misali ardindaki suskunlugu bozan

Hadi yine günlerden kasim simdi

Kis gelmekte

Kar yagdi yagacak nerdeyse seyri sefamiz hayrolsuna

Sevgilim..

 

Seyfi Karaca……..Kasim /21