Ýlk kez mi boþ pilav tenceresi?

Ýlk kez mi kapalý evimin penceresi?

Korkma ölmedim. Sadece dýþarý çýktýydým.

Kýrk yýlda bir ben de hayattan býktýydým.

Laf aramýzda… Oralarda mýsýn diye sana baktýydým.

Sanki hiç mi ekmeði tuza banmadýk.

Bakma þehir çocuðu olduðuma,

Biz de biliriz sýcaðý soðuðu

Sanki hiç mi köprü altlarýnda donmadýk?

Hiç mi ateþ görmedik? Hiç mi yanmadýk?

Ne rokfor peyniri, ne de þampanya

Bir sen, bir ben, biraz da yeþil soðan.

Dert deðil olsa da yaðsýz, bulgur aþýmýz.

Biraz lor, birkaç tane de varsa lavaþýmýz,

Hani çok bir þey deðil…Azýcýk aþýmýz, aðrýsýz baþýmýz

Ýstemem baþ ucumuzda çalsýn keman, tambur.

‘’Þükür ‘’ derim sýrtýmda olsa da nice kambur.

Neyime yetmez kamýþtan çoban kavalý?

Üfleyince daðlar taþlar ses verir.

Sen de yanýmdaysan, var mý benden havalý?

Ne iþim var Florida sahillerinde?

Orkidelerle zambaklarla da iþim olmaz.

Yaylalarýmda varken nergisler.

O nergisler ki nice sýrlar gizler.

Bir sen, bir ben… Bir de titremese dizler..

Týkýlamam öyle dört duvar arasýna

Serilmeliyim sere serpe çayýra çimene.

Aþýk desinler… Varsýn dalga geçsinler.

Hoþ, aþk da deðil ya…Yine de kime ne?

Yok , yok kaçmayacaðým bu sefer Fizan’a, Yemen’e

Her þey normal ya...Nedir peki bu sýkýntý?

Neden bu hârâbat, bu acayip yýkýntý?

Aynaya bakýnca gördüðüm döküntü…

Ahhh çiçeklerim … Ne olur bu kadar çabuk ölmeseler.

Her þey iyi olacak, bir de üzerimize gülmeseler.