Online Üye
Online Ziyaretçi
SEVMEKTEN UTANIR OLDUM
o kadar sevgisizlik var ki ortalıkta
seviyorum demeye utanıyorum.
açlıktan ölen Afrikalı çocukların
içinde
bir tavuk budunu semirerek yiyen aç
gözlü bir çocuk gibi......
öksüz bir çocuğun yanında
anne diye bağırır gibi..
seni seviyorum demekten utanıyorum
oysa
sevmek sevilmek dünyanın en güzel
şeyi diye öğretmişlerdi bize
sevgi kurtaracaktı dünyayı
ve sevgi yeşertecekti çorak toprağı
ama hala savaşıyor insanlar
ve hala paylaşamıyorlar dünyayı
onlar bu kadar sevgiye fakirken
ben seviyorum demeye utanıyorum...
sevmiyorlar bir birlerini
o siyah bu beyaz diye
sevmiyorlar bir birlerini
o güçlü diğeri güçsüz diye
sevmiyorlar işte
dini başka dili başka diye
sevmemek için o kadar çok bahaneleri
varken
sevmek için tek bir bahane bulamıyorlar
ademden havadan gelenler
bir birlerinden üstün olmak için
bu kadar yıkıp yakarken
aşkından bir elma için cennetten
kovulan adem den,
sevdiği için çöllere
düşen mecnundan,
dağları delen Ferhat dan
utanmıyorlar....
onlar bu kadar utanmaz iken
ben utanıyorum sevmekten....
silgisizce 2020