Yasemenim;

Gidişini taşlara kazıdığımda,

Kanadı parmaklarım.

Kanla yazdım ismini kayalıklara,

Seni tanır oldu ıssız topraklar,

Seni taşır oldu rüzgâr,

Ne zaman aklıma düşsen,

Alıp getirdi kokunu yamaçlardan…

 

Yasemenim;

Dili lal şiirler tutuştururken eksik kelimelerden,

Gecenin nabzına nabzına tutuşuyor yalnızlığım.

Şimdilerde ruhum yitik .

Canımın kalanıyla vuslatına dilemma,

Sensizliğin kıyametiyle,

Her sabaha yabancıyım…

 

Yasemenim;

Üzülme, acımdan kırdığım dişlerim helalin olsun.

Sözcüklerim yokluğuna yazılan,

Savunmasız şarkıları kıskandırsın.

Aklımı kendinden kaybettirecek kadar,

Bırak çıldırsın şiirlerim,

Harflerim infialidir söyleyeceklerimin…

 

Yasemenim;

Hikâyemiz vuslatına yazılırken,

Sabır sardım yaralarıma.

Söylesene sensizliği yaşamak için miydi?..

Sensiz tarifini yapamadığım hayat.

Sensizliğe alışmak için mi var koca kâinat!..

İşte ölmediğim onca zamana inat,

Vebali boynuna  onca acının,

Vebali boynuna benden çaldığın zamanın…

 

Yasemenim;

Bir düşü yarama sardım,

İçimde gittikçe büyüdü aşkın…

Meğer yüzyıllar boyu uyumuşum

Şimdi sana uyandım…

 

Âdem Efiloğlu

( Vuslat Günlükleri 3 başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 2.02.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu