Yine Şiir Sanacaksınız
Ne zaman boş
bir kağıt görsem
Adının baş
harfiyle başlıyorum yazmaya
Her satırında
sen gizli cümleler kuruyorum
Okuyanlar Onlara şiir diyorlar
Bense sağır bir
adama sesleniş diyorum
Parmaklarım
sızlıyana kadar, seni yazmak yoruyor beni
Her molada senin
sevdiğin papatya çayından , yudumluyorum
Derin bir
zararlı duman çekiyorum ciğerime
Ve tekrar yazıyor , yazıyorum
Bazen kızıyorum
yüklemlere , bana sormadan
sensiz
bitiriyor cümleyi
Sensizlik bu
kadar ağırken sanki inadına yalnız bırakıyorlar
beni
Tasvir
ettiğim her duyguda seni tarif ederken
Yabancılaşıyorum
kendi duygularıma
Ben yok olurken
her satırda ,
sen yeni ve yeniden doğuyorsun sayfama
Bazen küsüyorum
çocuk gibi yazmıyorum tek bir harf
Ama sonra
korkuyorum ya unutursam seni
Ya damlamasa
kalemimden sen
Boş
kalırsa sayfalarım…
Katlar kağıttan kayıklar yaparım ,denize bırakırım
diyorum
Ama biliyorum
ki onlar bile eninde sonunda senin
kıyına vurur
Benim içimde bu
kadar sen varken
Sensizlik le
ben sizlik asla eşit olmayacak
Ben bu kadar
avaz avaz sen yazarken
Senin kalemin
kırık , sayfan yırtık
Hiç bir harfinde ben olmayacak
Biliyorum ben
iflah olmam
Bak yine
yaptım okuyorlar şimdi
Yine şiir
sanacaklar..
silgisizce
(
Yine Şiir Sanacaksınız başlıklı yazı
SİLGİSİZce tarafından
11.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.