Sonbaharda döner yel değirmeni
Bir akarsu kenarında
Etrafında yeşil yaprak ağaçlar
Dallarına konmuş kuşlar
Sırtımı dayanışım gövdesine
Gölgesi düşer üstüme
Yaklaşıyor akşam yine
Gök maviliğini kaybediyor yavaş yavaş
Düşüyor yere renk değiştiriyor doğa
Ay yarım yıldızlar dağınık
Geceye hazırlıyor gittikçe kayboluyor aydınlık
Yıldızlara bakıyorum dalgın gözlerle
Bir anlam yüklemeye çalışıyorum
O yaşadığım ana adını koyamıyorum
Yaşadığım adsız henüz İsimsiz
Çekiyor beni derinliklerine
Aklımın sokakları terk edilmiş
Kayıp şehre şehre benziyor
Rengini gündüz gibi göremediğim
Deniz üstünde yüzen İrili ufaklı gemiler
Ortasında deniz feneri yanıp sönüyor ışığı
Yön gösteriyor yolcularına
Oysa o anda yönümü kaybetmiş gibiydim
Yanı başımda bir semaver
Yanar odun ateşiyle
Üstünde buharı tüten
Kaynayan dem alan
Tavşan kanı çay ısıtıyorum üşüyen avuçlarımı
Çayın ısıttığı bardak ile ve üşüyen yüreğimi
Arada ağır ağır yudumlayarak
(
Sonbaharda Döner Yel Değirmeni başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
14.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
