Yalnız rıhtımın kenarında 
İzlerim yavaşça gelen dalgaları 
Bir yaz gecesinin gece vakti 
Hafif ılık esen rüzgarı çarpar yüzme 
Gökte ay yarım yakomuz gibi 
Düşer koyulaşmış mavinin üstüne 

Kumsal ıslanır dalganın çarpmasıyla 
Kaybolur İzlerim ardımda 
Yürürüm bir baştan uzak ucuna 
Yanıp sönen deniz feneri 
Yol siyahın göbeğinde gelip geçen 
Gemi ile vapurlara 

Sakin evsizler dışında kimse yok sokaklarda 
Caddeyi aydınlatan vitrin ışıkları 
Karışır renkler sarımsı yanan 
Sokak lambalarıyla üşütmeyen rüzgar 
Geçer dağınık saçlarımın arasında 
Geceyle gündüz arası bir gibi geldi 
Gören seyir eden gözlerimin manzarasında 

Karanlık köşe başları başka alem arka sokakları 
Yıkık dökük harebe kimsenin olmadığı yapılar 
Kaybolmuş çoktan oralarda yaşam izleri 
İçerisinde sokak hayvanları 
Bakınca uzakta görünür ışık saçan gözleri 
Sessizce soranım kendime içten 
Nerede ilk son sahipleriniz 

Birden bozulur şiir yazma duygusu bende 
Geldi çattı tan o vakti hafice 
Koyu renk biraz maviye bürünmeye başladı 
Doluşu verdi gecenin boş bıraktığı sokakakara 
Boş bir kalabalık selamsız sabahsız 
Sanki kavurucu güneşli gün geleceğe benziyor 
Haziranın son gününde
( Yalnız Rıhtım Kenarında başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 18.05.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.